«ЧАРОЎНЫЯ НАЖНІЧКІ»

БЕЛ РУС EN

кінастужка паводле жыдоўскіх казак

Жанр: сентыментальная камедыя з элементамі містыкі
Працягласць: 60 хвілін
Без гуку, чорна-белае, аматарскае
Субтытры — беларускі, рускі

Сцэнарый: Anna Avota

Здымачная група:
Рэжысерка — Наталля Голава
Аператары — Наталля Буцневіч, Павел Сляпухін, Валянціна Цвірко
Акторы і масоўка – удзельнікі Клубу гістарычнага танца Цэнтра творчасці дзяцей і моладзі г.Барысава і івэнт-суполкі “Барысаўская мыза”, тэатра “Відарыс”
Мэбля, касцюмы — тэатр “Відарыс”, касцюмер —  Людміла Гудзіліна

У ролях:

ЦЭЙТЛ,
паненка з заведзенія цеці Соні
/Уладзя Міхайлава/

ЭТЛ,
паненка з заведзенія цеці Соні
/Наталля Голава/

МОЙША,
дохтар
/Аляксей Іваноў/

ЙОСЭФ,
рэбе
/Віталій Пясляк/

Праект з’яўляецца валанцёрскім.

Стужка знятая ў жніўні-верасні 2017 года кінааматарамі ў Барысаве. Асноўныя здымачныя пляцоўкі – жывыя дэкарацыі старога горада, якія вельмі нагадваюць першую палову 20 стагоддзя і дзе часткова захавалася тагачасная архітэктура. Вядома, што да рэвалюцыі менавіта гэтыя кварталы былі яўрэйскімі. Тут месціліся крамы, фотастудыі, кінатэатры, рамесніцкія майстэрні і сінагогі. З маленькага ўтульнага дворыка, дзе адбываюцца галоўныя падзеі мястэчка ў кінагісторыі – сустрэчы, плёткі, вяселле — бачна будынак былой вялікай харальнай сінагогі.

Але фільм не з’яўляецца дакладнай рэканструкцыяй жыцця і звычаяў барысаўскіх яўрэяў. Гэта хутчэй зборны вобраз, крыху рамантызаваныя ўяўленні аўтараў фільма пра часы, калі ў Барысаве больш за палову насельніцтва складалі яўрэі.

Гісторыя казачная, яна распавядае пра прыгоды беднага краўца Шмуэля, які жыве ў звычайным габрэйскім мястэчку дзесці ва Ўсходняй Еўропе і якому ад дзеда-краўца дасталіся ў спадчыну чароўныя нажніцы. Калі маці Шмуэля памірае, ён у сентыментальным смутку спускае апошнія грошы і нават дзедавы нажнічкі. Зранку ён разумее, што прапіў аванс вялікай замовы і нечакана прыдбаў сабе нявесту… з сюрпрызам. Але казка на тое і казка, каб галоўны герой трапіў у бяду і праз розныя выпрабаванні атрымаў не толькі тое, што яму належыць, а яшчэ абавязкова які-небудзь падарунак лёсу. Таму гэтая казка скончыцца вяселлем, але не тым, што планавалася напачатку. І, канешне, калі кіно здымалі танцоры, дык не абыйдзецца без танцаў.

Стужку можна будзе пабачыць выключна ў “жывым” выглядзе, агучаную капэлей. Музыканткі будуць суправаджаць дзеянне фільма традыцыйнай беларускай і жыдоўскай музыкай, якая сапраўды гучала калісьці ў гэтых мясцінах на вечарынах і вяселлях. Для прагляда фільма патрабуецца камерная заля, экран, праектар, магчыма абсталяванне, каб агучыць бысэтлю, скрыпку, акардэон і бубен. Пажадана, каб мэбля ў залі была рухомая, а гледачы — гатовыя да танцаў.

Прэм’ера aдбылася 10 траўня 2018 года.

2017 (c) myza.by